Er wordt veel gepraat in de wereld.
Er is geen gebrek aan conferenties.
congressen, vergaderingen,
commissies en subcommissies,
comités, clubs, koffiekransjes...
Als 'praten' de wereld kon redden,
mochten we op onze twee oren slapen.
Grote monden en mensen
die altijd praten, zeggen zo weinig.
Ze doen meestal niets.
Voor woorden zijn ze altijd te vinden.
Voor daden zijn ze zelden thuis,
daarvoor verwijzen ze steeds naar anderen.
Toch is praten een goede zaak.
Maar een mens in nood
zoet houden met schone woorden,
is een ergernis.
Medelijden is goed.
Maar als medelijden niet verder gaat dan woorden,
is niemand geholpen.
Anderhalf miljard medemensen
hebben niet genoeg te eten,
terwijl onze apotheken vol liggen
met pillen om te vermageren
en onze dokters mensen moeten verzorgen
die te veel eten.
Zeg niet : 't is erg !
Dat is al duizend maal gezegd.
We moeten proberen iets te doen.
Minder praten, meer doen...en alles gaat beter.
1% hulp is meer waard dan 100 % medelijden.
P.B.
