dinsdag 18 september 2012

Onmacht van de ouders



In telefoons, gesprekken en brieven beluister ik de nood van vele ouders, die alles gedaan en gegeven hebben, om hun kind gelukkig te maken, en dan getuige te zijn van een totale mislukking.
Wijs niet te vlug naar de ouders, als het kind mislukt in het leven.
Ieder mens is een mysterie. Zo gebeurt het, dat iemand met een slechte thuis en in de meest ongunstige omstandigheden toch een goed en edel mens wordt. Terwijl het voorkomt, dat iemand met de beste thuis en de beste ouders misloopt.
We moeten begrip opbrengen voor de onmacht van de ouders in onze dagen. Hoe goed ze ook hun best doen, om hun kinderen op te voeden tot evenwichtige gelukkige mensen.
Ze hebben geen macht over de publieke atmosfeer.
Jonge mensen sterven in een geestelijk vervuilde atmosfeer, zoals vissen sterven in bezoedeld water.
Ondanks het geleuter over 'gezinsvriendelijk' en 'kindvriendelijk' slaagt de overheid er niet in het leefmilieu zedelijk gezond te maken en de nodige ruimte te scheppen, waarin kind en gezin tot volle ontplooiing kunnen komen.
Alles blijft gericht op een puur materiĆ«le behoeftebevrediging in de wereld, waar met geld alles te koop is en waar mensen wegzinken in het zinloze, het absurde, in het niets, in een geestelijk en moreel moeras.

Phil Bosmans