zaterdag 14 januari 2012

Het geluk



Het geluk zit diep in je hart, je geeft het door,
als je vriendelijk bent, anderen onvriendelijk zijn,
als je helpt waar niemand meer helpt,
als je tevreden bent, waar anderen eisen stellen,
als je lacht, waar anderen lelijk kijken,
als je kunt vergeven, waar anderen vuisten maken.
Het geluk zit diep in jezelf !
en men zal zeggen : 'je bent een dromer'.
Je bent een dromer omdat je nog steeds in mensen gelooft,
omdat je gelooft in het leven en in het feit dat alles anders kan.
Het geluk zit diep in jezelf
menselijk geluk is geen product van technische vooruitgang.
Menselijk geluk hangt af van beminnen en bemind worden,
en van zoveel kleine dagelijkse dingen.
Maar het geluk op aarde bestaat uit zoveel delen,
dat er altijd ergens een deel te kort is.
Daarmee leven is een levenskunst.

SeNe

donderdag 12 januari 2012

Gelukkig is hij...


Gelukkig is hij, die ontwapend eenvoudig is.
Wiens gemoedelijkheid niet eist,
maar ook niet bedelen moet om iets te bekomen.
Die nooit de man van de volle actie is.
Gehaast en zenuwachtig,alle schikkingen op zich neemt,
en zelfs alles in de puntjes regelt.
Maar die de werking haar eigen weg laat gaan,
zich stil laat ontplooien.
Een gewaardeerd, rustig mens,
die de jeugd kan verstaan,
initiatieven kan waarderen,
alleen maar kleine opmerkingen maakt,
met een eenvoudig begrijpende glimlach
van innemende rustige goedheid.
Geen tekort aan verantwoordelijkheden,
maar een oproepende openheid en oprechtheid.
Niet blind voor de problemen, maar vertrouwvol.

N.D.Z.

woensdag 11 januari 2012

Vriendschap is...



Vriendschap is het mooiste
en het kostbaarste geschenk
dat mensen elkaar kunnen geven.
Het is trouwens de diepste zin
van alle geschenken.
Een geschenk als teken van vriendschap
is nooit te zwaar
en het hoeft niet groot te zijn.
Het wordt rustig gedragen
op de golven van sympathie,
waardering en goedheid,
die van het ene hart overslaan 
naar het andere.  

P.B.  

Een hart van goud


Sommige mensen hebben een hart van goud.
Uit alles wat zij doen straalt hartelijkheid.
Anderen wantrouwen hun hart en doen nooit
wat hun hart hun ingeeft.

'Menslief, ik hou van je.'
Zeg het voor met of zonder woorden.
Zeg het met een glimlach,
met een gebaar van verzoening,
met een handdruk,
met een woord van waardering,
met een klop op je schouder,
met een spontane omhelzing, met een kus,
met de ster in je ogen!
Zeg het voort met duizend kleine attenties,
elke dag opnieuw!
'Menslief, ik hou van je.'

P.B.

zondag 8 januari 2012

Vriendschap


In je hart leven mensen die daar helemaal thuis zijn,
die daar blijven wonen, zelfs als ze dood zijn.

Vrienden leggen nooit beslag op elkaar,
anders doden ze de vriendschap.
Van echte vrienden mag je verwachten,
dat ze je niet loslaten,
nog in goede, noch in kwade dagen.
Ze blijven je nabij in vreugde en verdriet,
in sterkte en zwakheid.

Je kunt alles doorstaan en doorleven,
als er maar een vriend naast je staat,
ook al kan die niets anders doen
dan een woord zeggen of een hand uitsteken.

Een vriend in je leven
is de krachtigste troost in elke nood.
Een vriend is een echt menselijke goedheid,
waarin je een teken van goddelijke goedheid voelt.

P.B.

Een mensenleven


Is zo wonderlijk, zo onbegrijpelijk, jaar in jaar uit,
dag in dag uit beweeg je tussen mensen en dingen.
Sommige dagen schijnt de zon en je weet niet waarom.
Je bent tevreden, je ziet de mooie en goede kanten van het leven.
Je lacht, je dankt, je danst, je werk gaat vlot.
Iedereen is vriendelijk tegen je, je weet niet waarom.
Misschien heb je goed geslapen,
Misschien heb je een goede vriend gevonden
en voel je je geborgen.
Je zou de tijd van vrede en diepe vreugde
willen laten voortduren.
Maar ineens verandert alles weer.
't's alsof een te hevige zon de wolken aantrekt.
Er komt een soort droefheid over je,
die je niet kunt verklaren, je ziet alles weer zwart.
Je denkt dat de anderen niets meer van je moeten hebben.
Je zoekt in een kleinigheid een reden om te klagen,
te kankeren, jaloers te zijn en verwijten te maken.
Je denkt dat dit zo zal voortgaan,
dat deze stemming niet meer zal wijken.
En je weet weer niet waarom.
Misschien ben je moe, je weet het niet.
Waarom moet het zo zijn ! omdat een mens een stuk 'natuur' is,
met lentedagen en herfstdagen,
met de warmte van de zomer en de kou van de winter.
Omdat de mens het ritme van de zee volgt: eb en vloed.
Omdat ons bestaan een voortdurende repetitie is van 
'leven en sterven.'
Als je dit begrijpt, kun je vol moed en vertrouwen verder,
want dan weet je dat na elke nacht weer een nieuwe dag komt.
Als je dit aanvaarden kunt, zul je door dit regelmatig 'op en neer'
steeds dieper en vreugdevoller gaan leven.

P.B.