zaterdag 31 december 2011

Ode aan de vriendschap


Ik hou van je niet alleen voor wat je bent,
maar voor wat ik ben wanneer ik bij je ben.
Ik hou van je niet alleen
voor wat je van jezelf hebt gemaakt,
maar voor wat jij van mij maakt.
Ik hou van je omdat je meer voor me deed
dan welk gebeuren ook om me beter te maken,
en meer dan ooit iemand kon doen
om me gelukkig te maken.
Je deed het zonder één enkel gebaar,
zonder één enkel woord, zonder enig teken.
Je deed het door jezelf te zijn.
Misschien is dat de juiste betekenis
van "vriend zijn".

N.D.Z.

Goede vrienden


Het doet deugd goede vrienden
op bezoek te krijgen.
We hebben samen veel meegemaakt.
Aldus blijven we ook
een sterke steun voor elkaar.
Hoe kan het anders!
We hebben elkaars wel en wee gedragen.
Lasten die alleen niet te dragen zijn.
Nog heel lang zullen we
de mooiste herinneringen
aan goede en minder goede dagen
blijven behouden.
Ja ons leven lang
zullen we een steun
voor elkaar betekenen.
Goede vrienden bestaan nog,
zoals zeldzame bloemen...
We moeten ze met twee handen vasthouden.

N.D.Z.

Wanneer je echt....

 Wanneer je echt geen vrienden hebt
adem je zonder lucht,
droog is je brood, verzuurd je wijn,
je zal niet echt in leven zijn,
dood vóór je laatste zucht.

Wanneer je echt geen vrienden hebt
voel je je nimmer warm,
je hebt het koud in eigen hart,
je bent zo bitter arm.

Wanneer je echt geen vrienden hebt,
heb je geen handen vrij,
ze geven en ontvangen niet
en in je hart is nooit een lied,
't geheim gaat jouw voorbij.

Sta open voor een echte vriend,
hij is een frisse wind,
geef zelf een hand en maak je vrij
de vriendschap komt zo naderbij
en je wordt weer bemind.

M.M.

Het huwelijk


Herinner je je eerste huwelijksdag.
Je was met de ander in de zevende hemel.
Toen zag je geen problemen,
omdat je meende met alles klaar te zijn.

Het huwelijk is echter geen einde, maar een groot begin.
Hoe lang je ook getrouwd bent, het één-worden met elkaar
is een groeiproces met vallen en opstaan.
Je moet met twee door goede en kwade dagen
en altijd rekening houden met de ander.

Je moet meer met dan over elkaar praten.
Spreek nooit negatief over de familie van je partner.
Als je het mondeling moeilijk hebt
om te zeggen wat je zeggen wilt,
neem dan een blad papier en schrijf het op,
maar zo dat de partner het lezen kan
en het niet na de eerste zin al kapotscheurt.
Schrijf ook je eigen tekorten en fouten
en vraag vergiffenis.

In elk samenleven bestaan er regels,
geschreven en ongeschreven.
Daar moet je je aan houden.
Geef geen slagen onder de riem,
dat is gemakkelijk, maar vals.
Na jaren ken je de gevoeligste plekken.

Wees nooit met twee tegelijk kwaad.
De verstandigste wacht tot morgen.
Als de ruzie hoog oploopt, ren dan niet rond,
maar ga zitten en weet dat het gelijk
nooit helemaal aan één kant is.

P.B.

Vriendschap is...

Is mogen aanvoelen hoe iemand je graag opzoekt,
openhartig met je praat
en hoe elke ontmoeting hem blijdschap geeft,
'ik ben belangrijk voor hem'.

Vriendschap is ervaren hoe gelukkig iemand is
als het je goed gaat in al wat je onderneemt,
'mijn slagen is voor hem even belangrijk als het zijne'.

Vriendschap is beseffen hoe innnig iemand meeleeft met je pijn
en in je moeilijkste uren trouwer dan ooit nabij blijft,
'mijn verdriet is ook het zijne'.

Vriendschap is altijd bij iemand terecht kunnen,
die zijn gegeven woord nooit breekt
geen zorgen laf ontloopt en je nooit ontgoochelt,
'hij weet zich verantwoordelijk voor mijn geluk'.

Vriendschap is iemand ontmoeten
die kwetsbaar wordt om jou
en die bereid is om jouw vriendschap
nieuwe pijn en zorgen te dragen,
'ik ben onmisbaar voor hem'.

Vriendschap is geen vluchtig gevoel van genegenheid
voor de mens van wie je houdt
maar alles veil hebben voor zijn geluk
en hem dan mogen zeggen,
'ik heb jou gezocht en mezelf gevonden'.

V.D.

Vrienden zijn als...


Vrienden zijn als bomen:
ze wachten tot je nog eens langs komt,
en ze zijn onverstoorbaar als je wegblijft,
ook na maanden afwezigheid
kan je de draad weer opnemen,
omdat ondertussen niets werd afgebroken.

Vrienden zijn als bomen,
op een goede afstand van elkaar geplant
zo moeten ze elkaar niets betwisten
ze kennen ook geen afgunst
maar nodigen wel elkaar uit hoger te groeien.

Vrienden zijn als bomen
en bomen buigen niet maar ze wuiven...

MGR. E. L.

Vrienden

In de ene mens kunnen wij ons duidelijker,
vollediger en fraaier projecteren
dan in de andere.
Dat noemt men dan vrienden.

J.Greshoff

vrijdag 30 december 2011

De dood




Midden in het leven staat de dood, maar niemand wil hem zien.
Niemand wil met hem omgaan.
Sterven is vreemd en angstaanjagend,
als je blindweg een land binnengaat,
waar je nooit aan gedacht hebt en nooit van gedroomd.

Denken aan je dood, werkt bevrijdend,
als je geloven kunt in eeuwig leven.
Er openen zich nieuwe horizonten.
Er is toekomst voor dat wondere wezen : mens!
Als je oud wordt weet je met absolute zekerheid dat je naar de rand
 van de wereld gaat en er een dag afvalt, diep, heel diep,
duizelingwekkend diep en toch: laat je maar vallen,
want je valt in de open hand en in zachte armen
van een oneindig iemand.

Zoals ik geen moeite heb om aan te nemen,
dat een graankorrel, die sterft in de aarde,
een nieuwe graankorrel wordt in bloeiende aren,
zo heb ik ook geen moeite om te geloven,
dat het wondere wezen 'mens', dat sterft op aarde,
zal verrijzen tot nieuw leven in een vreugdevol paradijs.

P.B.

Er is een droefheid...


Er is een droefheid  die je zelf kweekt.
Ze komt voort uit gehechtheid aan jezelf,
en aan materiële dingen.
Je krijgt zelfmedelijden.
Je gaat negatieve gevoelens koesteren.
Je wordt wrevelig en kwaad tegen mensen,
die schijnbaar geen aandacht voor je hebben.
Je wordt jaloers als je nagaat hoeveel méér
de anderen hebben, je krijgt spijt.
Je vindt het leven zwaar en de mensen zuur.
Je kunt niet meer lachen.

En toch zijn er zoveel bomen en bloemen,
zoveel vogels en vlinders,zoveel weiden en bossen.
Zoveel wonderen om ons heen, die wachten
om een mens van droefheid te genezen.
Leer de namen van de bloemen,
van de planten en de bomen,
de namen van de vissen en de vogels.
Open je geest voor het licht.
Open je hart voor de liefde!

P.B.

De levensavond van mijn ouders...


Hoe dikwijls is de zonsondergang
de prachtigste tijd van de dag.
Zoals de zon ondergaat in één groot landschap.
Tussen wolken, die weerspiegelen in het water,
zo kunnen we ook de zonsondergang
in iemands leven beschouwen.
Het leven schenkt dikwijls tot aan de finale,
dingen om van te genieten.
Op het eind kan er een vlammend,
fonkelend rood zijn.
Een lichtende zonnigheid en in vele gevallen
kunnen we erzelf iets aan doen,
dat de kleuren niet zo snel vervagen.
En dat het licht zacht en vredig dooft...
Dat is een gelukkige levensavond.

N.D.Z.

donderdag 29 december 2011

Mijn vader

Op de dag dat je stierf
ben ik ook gestorven
ik besefte toen pas goed
wat je allemaal voor me hebt gedaan
dat je altijd voor me hebt klaargestaan.
Gepraat hebben we misschien nooit veel
maar toch begrepen wij elkaar
soms hebben we ons voor elkaar geschaamd.

Ik weet niet of je me nog kan horen vader,
maar nooit zal ik je vergeten.
Je bent een goed voorbeeld voor me geweest,
een fijne vader en daarmee een voorbeeld,
dat ik uit dankbaarheid
zal proberen na te volgen.


De zegen van een bejaarde

Gezegend ben je, als je verstaat dat mijn handen beven.
en mijn voeten langzaam geworden zijn.
Gezegend ben je, als je eraan denkt
dat mijn oren niet goed meer horen
en dat ik niet alles meer versta.
Gezegend ben je, als je weet,
dat mijn ogen niet goed meer zien,
als je niet kwaad wordt
omdat ik de mooiste tas liet vallen
of omdat ik voor de zoveelste maal
hetzelfde vertel.
Gezegend ben je, als je me toelacht
en me vraagt naar de dagen van mijn jeugd.
Gezegend ben je, als je zacht met me omgaat,
mijn stille tranen begrijpt
en me laat voelen, dat ik bemind word.
Gezegend ben je, als je iets langer bij me blijft
wanneer het overal donker wordt
en als je even mijn hand vasthoudt
wanneer ik alleen de nacht in moet,
de nacht van de dood.

Gezegend ben je
en ik zal, als ik in de hemel ben,
de sterren voor je aansteken.

P.B.



Een nog jonge vrouw

Is nu een half jaar alleen, ze is bijna uitgeweend.
Haar man werd stilaan een vreemde, een herinnering.
Ze liet me toe in het verhaal van haar leven.
Het was alsof ik een kathedraal binnenstapte.
Met eerbied beluisterde ik de stilte die altijd volgt na een verscheurende pijn.
Ze sprak langzaam, weloverwogen, ik kan het terug , zei ze.
Ik kan terug de lente voelen zonder droevig te worden.
Ik zie twijgen en botten en bloemen
uit de aarde groeien in nieuwe kleuren.
Ik hoor jonge vogels, hun gekwetter maakt me niet hopeloos.
Het leven ontwaakt en ik ben er nog bij.

Ze nam een scheutje warme koffie, haar hand trilde niet.
Met mild geworden ogen keek ze naar buiten.
Ik bewaar haar laatste woorden
als een oproep voor velen, ze zei  nog:
Ik kan weer verdragen verliefde mensen te zien.
Jonge mensen mogen elkaar weer zoenen
en arm in arm gelukkig vóór mij uitlpoen.
De lente doet me geen pijn.

K.S.


Bejaarden

Goedheid voor bejaarden is een liefdewerk.
Je wordt er niet rijk mee, maar het verrijkt je
en je wordt er gelukkiger door.
Je merkt hoe belangrijk kleine attenties zijn.
Je probeert weer, de interesse van de bejaarde te wekken,
hem mee te betrekken in wat je doet.
Velen teren ook op de beloofde twee uurtjes,
dat je bij hen komt...
Ze verwachten je maar je weet ook
dat ze voor de rest van de week alleen zijn...
Als ze geen geld nalaten, komt er weinig of geen bezoek.
En als er iemand komt, dan is het meestal vluchtig.
Daarna gapen er weer uren en dagen...
Waarin ze alleen zijn...

N.D.Z.

maandag 26 december 2011

Gelukkige huwelijken

Er zijn nog veel gelukkige huwelijken en gezinnen.
Huwelijken waar men voor elkaar een vreugde blijft,

Gezinnen waar vaders en moeders
tijd maken voor elkaar en spelen met hun kinderen
en die daar zelf zoveel deugd aan beleven
dat ze dat nooit meer zouden willen missen.

Gezinnen waar allen samen lachen en wenen
en waar al eens een wolkbreuk overkomt,
maar vlak daarna de zon weer schijnt
aan een blauwe hemel.

Gezinnen met grote en kleine kinderen
waar de tv dikwijls moet zwijgen
voor het gezellig samenzijn
en het soms het huis uit moet,
wanneer ze al te veel gaat storen.

P.B.



Je "Jawoord"

Je jawoord is een jawoord gebleven

Kijk vandaag nog eens stil naar je handen.
Jaren geleden heb je die handen in elkaar gelegd.
Deze handen zijn zoveel jaren ouder geworden.
Ze hebben gewerkt, ze hebben je kinderen gedragen.
Ze hebben gebeden, ze hebben leven en liefde gegeven.
Ze hebben de rijkdom van je hart naar de mensen gedragen.

Jaren zijn voorbijgegaan.
Er was veel en diepe vreugde en ook pijn,
maar in u is gebleven door alles heen
die onuitsprekelijke liefde en die trouw,
de trouw aan elkaar, zo stil en heel diep.
Je hebt nu niet veel woorden meer
om het elkaar te zeggen.
Je samenzijn is zo vanzelfsprekend geworden.
Je kunt u het leven niet meer indenken
zonder de ander.
Je jawoord is een jawoord gebleven.
P.B.

Elk kind

Elk kind

is een wonder wezen,

zwak en kwetsbaar,

dat alles nieuw maakt,

dat boeven doet wenen

en geteisterde mensen

doet geloven in het leven.

Luisteren naar kinderen

Grote mensen luistert eens naar de kinderen

Gij hebt te lang geluisterd naar de verstandige
en de geleerde mensen, naar de technocraten en de generaals.
Gij hebt te lang geloofd in geld, in macht en bezit,
in welvaart en wapens.
Alles wordt nieuw, helemaal nieuw
als ge de kinderen zult verstaan,
want ieder kind onthult wat de wereld u vergeten doet :
het wonder van alles wat leeft.
Grote mensen, ontvangt de ogen van een kind
om het leven anders te zien.
Ontvangt de droom van een kind
over het verloren paradijs.
Ontvangt de lach van een kind
en de vreugde om kleine dingen.
Ontvangt het hart van een kind
om te geloven in de liefde
die spontaan en zonder berekening is.

P.B.