Je jawoord is een jawoord gebleven
Kijk vandaag nog eens stil naar je handen.
Jaren geleden heb je die handen in elkaar gelegd.
Deze handen zijn zoveel jaren ouder geworden.
Ze hebben gewerkt, ze hebben je kinderen gedragen.
Ze hebben gebeden, ze hebben leven en liefde gegeven.
Ze hebben de rijkdom van je hart naar de mensen gedragen.
Jaren zijn voorbijgegaan.
Er was veel en diepe vreugde en ook pijn,
maar in u is gebleven door alles heen
die onuitsprekelijke liefde en die trouw,
de trouw aan elkaar, zo stil en heel diep.
Je hebt nu niet veel woorden meer
om het elkaar te zeggen.
Je samenzijn is zo vanzelfsprekend geworden.
Je kunt u het leven niet meer indenken
zonder de ander.
Je jawoord is een jawoord gebleven.
P.B.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten